PRAWNE I HISTORYCZNE

Historia stosowania roślin psychodelicznych w Europie

Wiele klasycznych badań z zakresu etnobotaniki analizuje wykorzystanie grzybów, kaktusów i roślin występujących w Ameryce Środkowej i Południowej, znacząco przyczyniając się do zrozumienia rytuałów szamańskich i technik służących wywoływaniu manifestacji „boga” lub „duszy”. Podczas gdy zastosowanie enteogenów w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej jest dobrze udokumentowane i szeroko badane, znacznie mniej wiadomo na ten temat w kontekście kontynentu europejskiego.

Wiemy, że starożytni Grecy używali konopi indyjskich i grzybów psychodelicznych, ale bardzo niewiele wiadomo o związkach stosowanych w starożytnych greckich rytuałach. Wasson et al. (1978), donosząc o „misteriach eleuzyńskich”, zaproponowali, że nie pojedynczy składnik, a raczej mieszanka związków psychoaktywnych, była kluczem do odurzającej mikstury, której składu nie jesteśmy pewni (prawdopodobnie była to mieszanka konopi indyjskich, żywicy P. Somniferum lub „opium” i jakiegoś rodzaju inhibitora enzymu, takiego jak Harmalina ekstrahowana z Peganum Harmala).

Wiadomo, że grecki filozof Platon uczestniczył w misteriach eleuzyjskich, wspominając o nich w swoim słynnym dialogu na temat nieśmiertelności duszy, Fedonie. Podobnie jak wielu innych myślicieli i filozofów starożytnego świata.

Przeczytaj więcej o historii stosowania psychodelików.